Afscheidsrituelen
Daar gaan we dan eindelijk onderweg.
Poetswoede
Terwijl we weg rijden uit Amsterdam om mama’s auto terug te brengen besef ik me hoe moe ik ben. De afgelopen dagen heb ik meer gepoetst dan ooit. Diverse bezichtigingen voor de verhuur, huurders kiezen, overleg en contracten tekenen. Nog de laatste zaken afhandelen voor de Daklozenvakbond, vestadvies, Hire Homes en Eropaf! Btw en boekhoudingen op orde, taken belegd. Huis leeg, delta verplaatst. Dat was nog een vraagstuk, aangezien we geen dakdragers meer hebben en deze niet te huren bleken, zelfs geen auto met. Uiteindelijk gelukt met hulp van vliegmaten, super fijn!
Gelukkig is alles achter de rug. Vanavond komen de huurders aan, hele fijne enthousiaste huurders. Het is toch iets van normen en waarden. Je wilt je huis achterlaten, zoals je dat zelf graag zou ontvangen. Edgar verweet me al een poetsmanie. We hebben duidelijk een verschil in hoe schoon je een woning achterlaat. Wat kortweg betekent dat ik het moet doen en af en toe een instructie geef op een klus, die dan met veel zuchten en steunen wordt gedaan. Waarna je uiteindelijk toch nog zelf aan de slag kan om de punten op de i te zetten. Dus de oven en de koelkast zijn extra gepoetst. De wasmachine en de vaatwasser een hete schoonmaakronde met azijn en soda verder. De WC inclusief muren en deuren spik en span. Het beddengoed gewassen, nieuwe kussens erop. Want de onze gaan natuurlijk mee. De douche en het bad gesopt. De vloeren gezogen en gedweild. De prullenbakken geleegd en gesopt. De ramen schoon. Geloof niet dat ons huis ooit zo schoon is geweest.
Afscheidsrituelen
In de gang nemen we de afgelopen dagen diverse keren afscheid van de buren, onze fijne buren. De afgelopen maand heb ik met onze super flat-fitnessgoeroe, die je er flink doorheen pussht als jij wil opgeven en buurtjes me uitgeleefd in de fitness. Nooit gedacht dat ik me goed zou vermaken in de fitness en het fitnessniveau viel niet eens tegen, hoera! De afscheidsborrel tot diep in de nacht is alweer een week geleden. Gisteren hadden we een laatste avond met mijn beste vriendin bij de Koksmuts van Mush. Vanavond mijn ouders en mijn broers gezin en morgen die van Edgar. De afgelopen weken hebben we meer afscheid genomen dan ooit. Iedereen wil je graag nog even zien, nog even spreken. Het voelt alsof we voor altijd weggaan en dat is natuurlijk niet zo. Het voelt gek en ik kan er enorm van genieten, omdat het je bewust maakt van wie al deze mensen voor je zijn, wat ze voor je betekenen. Hun waarde, de liefde stroomt volop. Zaken die je in het dagelijks leven niet vaak zegt worden gezegd, worden nu wel gezegd. Het is een mooi ritueel afscheid nemen. Bewust van het leven en elkaar. Mooi. Warm. Boeiend om te observeren hoe iedereen dat toch weer anders doet. Het geeft inzicht in de relatie en de mensen. De lieve aandenkens, die we mee krijgen. De speciale plekjes in je hart, die weer fris gevuld zijn. Het gevoel nog niet eens iedereen te hebben gezien en gesproken, die belangrijk zijn. Nog een laatste wandeling met Quincy door de bossen van het koude en herfstige Nederland, brrrrrrrr koud snel weg hier.
Plannen
Amsterdam – Naaldwijk – Maarn – Heilo/Spijkerboor – Nijmegen – Geel – Welchenhausen – FRA – SP – P – M …. Heerlijk morgen halen we een goede vriend op in Nijmegen en rijden we via Geel naar Welchenhousen. Vandaag nog even de lichtmast naar Spijkerboor brengen en de truck afpakken.
Kortom het is best druk geweest de afgelopen weken. Ondertussen draaien ze toepasselijk Voyage van REM op de radio. Lekker meebleren. In mijn hoofd werk ik de beruchte lijstjes af. Auto straks nog uitzuigen (dat kan niet thuis, geen stroom in onze garage) en tanken. Tanken… als ik naar de benzinemeter kijk schrik ik me rot. Oeps het lampje brand al even, snel er af en tanken.
Jaja, je kunt niet z?maar haard en huis achter laten. Het klinkt als een intensieve periode ?n als een grondig afscheid. Mooi zoals je schrijft hoe in dit licht de relaties weer een nieuwe dimensie krijgen. Ik vind het zoooo stoer dat jullie dit nu eindelijk gaan doen!! En zo fijn dat jullie in elkaar maatjes gevonden hebben die samen g??n voor dit avontuur. Veel mensen hebben op latere leeftijd spijt van de dingen die ze niet gedaan hebben, de reizen die ze niet gemaakt hebben. Daar zullen jullie zeker geen last van krijgen! Ik wens jullie een waanzinnige reis toe. Ga er keihard van genieten en verzamel een heleboel waardevolle momenten, ervaringen en herinneringen!
XXX
Clau
Lieve Carolien en Ed,
Have fun! Eindelijk is het zover. Geniet met volle teugen.
We love you
Tjerk en Mirjam
Super leuk! Benieuwd naar de mooie verhalen in de nieuwsbrief.
EIN-DE-LIJK OP PAD !!!,
Tof dat jullie eindelijk op pad zijn. Heel veel plezier op de try-out en natuurlijk wensen wij jullie super gave ervaringen toe!
Wij kunnen nog niet want de truck is nog niet klaar. De carrosseriebouwer gaat wel voortvarend dus wij hopen zomer 2018 onze maidentrip te kunnen maken 🙂
Nogmaals gave trip en we blijven jullie volgen.
thx lieverd!
Ok poepies, dan ga ik ook even reageren indien ik de juiste vakjes weet te vinden:
Lieve Carolien (en Edje), het leven kent vele rijkdommen. Naar mijn mening is ??n van de meest onderschatte rijkdommen, de rijkdom van de vanzelfsprekendheid. Hoe mooi kan het toch zijn wanneer er mensen op je pad komen die direct een.vanzelfsprekendheid zijn. Ik vond het een vanzelfsprendheid om jou enkele maanden geleden te ontmoeten, Carolien. En ik wens Edgar en jou minimaal ??n vanzelfsprekendheid toe in mens of omstandigheid. Mooie reis en reis voorzichtig. X, Vinny
Lieve Carolien en Edgar,
Waanzinnig veel plezier en avontuur gewenst. Eindelijk is het zover. We gaan jullie missen! Maar we zien ook absoluut uit naar jullie verhalen. Tot ziens lieverds! Dikke zoen van ons allemaal! ?
LIEFFFFFFFF dank vanzelfsprekendheid!
Heel veel plezier lieve mensen. Ga voor geluk, leven en adem!!!! Alle goeds
Super lief Peet!
Dank, knuffels terug!
Veel plezier!! Leuk! 😀
Life live!
foto van Carolien De Jong.
19 T
Opmerkingen
Carola van der Valk To the fullest ?
Sandra Guerrouche-van Koppen Live life!