De woestijn in

De eerste zandstormen waaien ons om de oren als we de laatste bergketen voor Tagounite uitrijden. We zijn onderweg naar Mhamid waar we pistes gaat rijden. Een onverharde route door de duinen, over opgedroogde meren en langs rotsen en de zogenoemde broccoli velden. Het is ruim 180 kilometer door zwaar terrein naar Foum Zguid.

Tagounite

Als we wakker worden van het getrompetter van het ochtend reveille van de Politie Royale, die naast de camping een college heeft, stormt het. Gisteren aten we een tajine in mooie campingkantine van de Palmarie. Midden in een oase van palmen zitten we samen in een mooie zaal met glimmende muren. We zijn de enige gasten hier en krijgen alle aandacht en service. Wat een wind hé zegt Edgar. Tsja het is hier woestijn dat waaien hoort erbij. Vanwege de grote snelle temperatuur verschillen. Vandaag zullen de zandstormen sterker zijn dan gisteren, minimaal windkracht zes. Het is de vraag of we de off-road route nu wel kunnen rijden. We zullen het wel zien eerst ontbijt.

Het ontbijt is luxueus gekookte eitjes, pannenkoekjes, kaas, verse boter, jam etc. Het is een goed begin van de dag. We gaan op weg de harde wind in. We rijden door de mist, mist van zand wel te verstaan. We passeren grote groepen schoolgaande tieners en de nodige politie controles, die ons door wuiven. We zijn onderweg naar de zandduinen van Erg Chegaga en passeren een garage waar een Nederlandse expeditietruck staat. Daar moeten we natuurlijk even kijken. Zoveel expeditietrucks zien we niet en al amper Nederlanders. We maken een praatje met een sympathieke Hollander die al ruim 17 jaar reizen organiseert in Marokko. Nu onderweg met vrouw en twee kleine kinderen. Hij is op kennismakingstocht voor het geval er met de een of andere expeditie iets nodig is. De vrolijke eigenaar van de garage laat ons de materiaalopslag zien, waarin vele onderdelen liggen. Het blijkt allemaal reuze handig als we later op de dag een band moeten vervangen.

De zandduinen van Erg Chegaga

Onze eerste verkenningstocht door de zandduinen van Erg Chegaga is spannend. Het is ondertussen ruim windkracht zes en dat merk je. Het zandstraalt ons om de oren. We houden de ramen strak dicht en hebben alle gaten van de truck afgedekt. Voor zover dat mogelijk is. We volgen de navigatie met Waypoints uit onze offroad gids van Chris Scott. We hebben twee navigatiesystemen, omdat soms de een en soms de ander werkt. Een lokaal op de telefoon. Achteraf blijken we zo ongeveer de moeilijkste route te hebben gekozen met de hoogste duinen. Nou ja de navigatie dan. Als we na een kilometer of zeven ontdekken dat een van de banden vervangen moet worden, vanwege een scheur aan de zijkant, keren we om, zodat we dit ongemak eerst verhelpen. Zou wat zijn als we met een klapband in de woestijn stranden en verzanden! We stoppen bij de garage die we nu goed kennen en krijgen goede hulp. Terwijl we bezig zijn komt een Duitser een praatje maken en besluiten we aan de overzijde te overnachten. We hebben een gezellige avond.

Carrefour des Nomades

’s avonds slapen we bij het ontzettend mooie hotel annex camping in de Kasba Carrefour des Nomades gerund door een Belg en dat merk je meteen. Alles is goed op orde. Een fantastische eetzaal. We eten een heerlijke Tajine met zelfs een biertje erbij! Er is internet, zodat jullie ook weer eens wat van ons kunnen lezen. Vandaaruit kunnen we de komende dagen een hele serie blogs maken en posten. Als je hier in de buurt bent zeker een bezoek waard!