Kern van de Dolomieten
Vanuit Feltre trekken we verder naar het centrum van de Dolomieten. We vieren Koos zijn verjaardag maken een mooie wandeling en maken waanzinnige vluchten langs en over de mooiste pieken van de Dolomieten!
We vieren volgens traditie Koos zijn verjaardag met gebak en een wandeling in de Dolomieten. Dit jaar lopen we naar twee meertjes hoger in de bergen. Er is regen op komst dus we houden het bij een compacte wandeling van 1,5 uur. Heel wat anders dan de 7 van vorig jaar. Dit jaar treffen we een dag met veel lokale toeristen en lopen we bijna in colonne door het overigens wel schitterende bos. Het was spannend daar te komen, doordat we de pas over de Avena namen, die dwars door hele smalle straatjes liep. Soms konden we er net door, dat scheelde dan maar een paar centimeter. Tussen de muren van de huizen en de balkonnetjes.
San Martina di Castrozza
Het is best spannend als we ’s ochtends vroeg de skilift omhoog nemen bij San Martina di Castrozza. We zijn na diverse enorm mooie passen midden in het Dolomieten aanbeland. De platen met het Unesco erfgoed staan langs de weg en we zien de bekende pieken van de posters in levende lijve voor ons. De indrukwekkende bergen liggen aan de overzijde van onze startplek. Gaat het ons lukken boven te blijven en de oversteek te maken naar ze toe… voordat de harde wind arriveert. Ja het lukt!
We maken een indrukwekkende vlucht. Als we naar de startplek op de Masi di Tognela op zoek gaan is dat nog even een stuk omhoog wandelen. Best pittig met de pakzakken. We verkennen de plek en de parapents liggen net klaar als er een tandempiloot aankomt en vraagt of hij eerst mag. Natuurlijk, graag zelfs een dummy is altijd handig. Zo kunnen we hem ook even uitvragen naar de kenmerken van het vlieggebied van de Passo Rolle. Het eerste deel van de vlucht soaren we langs de helling totdat we een thermiekbel vinden die ons naar grotere hoogte brengt om de oversteek te maken. Uiteindelijk landen we op het landingsterrein bij de helikopter die toeristenvluchten maakt aan de voet van Parco Naturale Paneveggio Pale di San Martino.
Campitella di Fassa
De dag erna moeten we er vroeg bij zijn. We zijn in de avond doorgereden naar een mooie camperplek aan een stuwmeer in de buurt. We hebben een andere en voor ons nieuwe vliegstek uitgezocht Campitella di Fassa, dat is vlakbij Canzei. Het is duidelijk dat we vroeg moeten vliegen van col Rodella, vanwege de venturi in het dal in combinatie met harde wind en over-ontwikkelingen naar onweer tegen het einde van de dag. Om 8.30 nemen we de skilift, zo’n enorme grote omhoog naar de startplek. Er stappen ook drie tandems in dus voor-vliegers genoeg! Op de start is er nauwelijks wind en wachten we tot de zon de helling gaat beschijnen. Daarna is het feest, met een beetje moeite aan de helling stijgen we zo door naar grote hoogten boven de 3000 meter en meer. De wolkenbasis is op sommige plekken boven de 4500. We vliegen naar alle pieken en vlaktes in de buurt. Het is waanzinnig mooi. Als we de wolken zien samenpakken dalen we met enige tegenzin af naar het dal en landen vlak voordat de wind aantrekt.
Nog best lastig om dalende stukken lucht te vinden.
Na de landing rijden we weer een mooie pas verder en parkeren bij een beekje om ons lekker te wassen in het ijskoude ijswater, brrrr. Tegen het einde van de dag zet het onweer door, alhoewel de regen in een ander dal valt.
