Lago di Garda
Daar is hij weer het mooie grote Lago di Garda, waar we met vrienden en de speedboot ons een week gaan vermaken.
We keken er enorm naar uit voordat de zonneschade roet in het genieten gooide. Drie hechtingen verder krijg ik de opdracht de eerste tien dagen rustig aan te doen en zeker niet de eerste vier dagen het water ingaan. Nou dat heb ik geweten. Het is niet vol te houden in de hete zon op het strand zonder dat je echt kan afkoelen. Overdwars met je been omhoog even onder de douche en een parasol doen dan te weinig. Een zonnesteek was snel te pakken en ook de hechtingen bleken niet bestand tegen een wandelingetje. Oef het goede begin van de vakantie bleef toch wel een beetje uit.
Gelukkig worden we warm welkom geheten met een koud biertje en allemaal vrolijke gezichten. Verder is rustig aan doen het motto. Boekje lezen, uit de zon blijven en jezelf in toom houden. Ok, dat is niet heel eenvoudig en ook niet helemaal aan de plek besteed. Dat gaf wel tijd voor het uitlezen van het heftige en indrukwekkende boek van Laila Gul, ik ga leven met flink wat denkwerk. Cadeautje van de Dock collega’s bij mijn afscheid van het project. In de avond bezoeken we met de boot Salò om lekker te gaan eten. Wat enorm fijn is het op het water met alle mooie lichtjes om ons heen.
Gezellig samen zijn
Vlak daarna kwamen de kinderen van vrienden met aanhang en vrienden uit Denemarken en Nederland aan, dat verhoogde de feestvreugde. Het wakeboarden en waterskiën ging nu vol van start. Indrukwekkend knap. Vanaf het strand wordt er flink gezwommen en gesubt. We genieten van een heerlijke barbecue en een bezoek aan een Chinese winkel waar je werkelijk alles kan kopen. En een dagje rustig aan op de mountainbike het dorp San Felice del Benaco bezoeken, dat was leuk. Heerlijk allemaal.
Toen kwam een van de jongens tegen de schroef van de speedboot aan… 6 hechtingen verder zaten we vervolgens samen op het strand te relaxen. Onder het motto gedeelde smart is halve smart kwamen we de dag goed door.
Hagelbuien en wateroverlast
Tegen de avond trok een van de bekende dramatische hagelbuien, die vaak voor komen rond het meer over de camping heen. Puntige stenen van wel 3 tot 5 centimeter klapten neer. Dat was enorm schrikken. Wij zaten op het moment van de bui in een restaurant waar de zonneschermen flink op en neer klapten. De stortregen zorgde ervoor dat de halve groep zich moest verplaatsen. Het achtergebleven deel van de groep keek vervolgens naar de lege bank. Al met al wel heerlijk gegeten. Terug op de camping waren vrijwel alle campers en tenten rondom onze Red flink beschadigd. Hieronder een foto van een tentje aan de overzijde.
Net als of er een mitrailleur op los was gelaten
Al met al een bewogen en indrukwekkende week.
