Pistes door de sahara

De volgende dag gaan we gezamenlijk op pad vanuit Mhamid. De wind is wat gaan liggen en we hebben nu ook de instructies van de lokalen en de navigatiepunten van de Pistenkuh erbij. Dat maakt het rijden eenvoudiger. Het blijkt al snel handiger om samen op te trekken. Zo kun je zien welke routes beter werken. Er is immers geen weg en niet alle duinen van Erg Chegaga zijn te berijden, omdat ze simpelweg te hoog zijn. Zeker voor een truck van 9 ton met 130 PK en circa 370 Newton meters (trekkracht, moderne trucks hebben minimaal het dubbele).

Technische preparaties

Nadat we het laatste dorp uitrijden maken we een technische stop om de 4×4 aandrijving aan te zetten en de assen via de vrijloopnaven in de 4×4 stand vast te zetten. Dat is een handmatige handeling onder de truck. Door de 4×4 wielaandrijving en onze nieuwe versnellingsbak met extra standen in lage en hoge gearing kunnen we de onderneming aangaan. Ook brengen we de druk in de banden van 8,5 bar terug naar 5. Daardoor heb je meer contact met het zand en kun je langer door zacht zand rijden. Als de truck vastzit, kun je het volgens de ervaringsdeskundigen zelfs terugbrengen naar 1 bar. Dan kom je nog sneller los. Vervolgens moet je de druk wel weer verhogen anders gaan je banden aan flarden en dan is het een duur kunstje geweest.

Erg Chegaga

De duinen van Erg Chegaga zijn beter te bereiden aan de westzijde ondervinden we nu zelf. We lopen slechts een enkele keer vast in het hoge zand en krijgen hulp van verschillende andere wagens om uit het diepe zand te komen. Vastlopers horen erbij zeggen de lokalen en net als bij het vliegen is het de gewoonte om elkaar te helpen in de woestijn. Laten staan hoort er niet bij. De route is indrukwekkend de duinen zijn op verschillende plekken begroeid met bomen. Het groen en het geel geven een mooi beeld. De afwisseling van goed berijdbare stukken met duinenpartijen maken het interessant. We experimenteren met welke route we kunnen nemen over de duinen om een leuke sta- en slaapplek te vinden. Dan is het tijd voor een maaltijd. We overnachten gezamenlijk in de duinen en plannen om een kampvuur te maken, maar het is al snel veel te koud voor de kinderen en we besluiten in Red te eten met zijn zessen. Plek genoeg.

Jbel Bani

De volgende dag gaan we ieders weeg, omdat de snelheden van beide wagens variëren. We zien diverse bivakkampen in de duinen staan en bedoeïenententen. We zien verschillende nomaden lopen met dromedarissen. Ondanks de afgelegenheid is dit gebied goed voorzien van noodzakelijkheden. Er zijn regelmatig waterputten. Onze navigatie is niet heel precies. We houden de bergketen van Jebel Bani aan de rechterhand. Gelukkig kun je goed zien waar mensen hebben gereden en komen veel wegen op dezelfde plek uit. Dat blijkt als we tegen de avond elkaar weer treffen. Na een passage van de zogenoemde broccoli velden overnachten we achter een mooie berg vlak voor het meer van Iriki. We doen sporenonderzoek met de kinderen en dit keer stoken we wel een kampvuur in Edgar zijn kacheltje. Het is gezellig zo met elkaar.

Het droge meer van Iriki

Op het droge meer kunnen we harder rijden. Het zand is lekker hard, alhoewel soms nog modderig. Om de paar kilometers staan Kasba stijl hotels (een in de vorm van een boot) waar je wat kan eten en drinken. We vragen ons af met zo weinig verkeer waarvan die tenten allemaal bestaan. Waarschijnlijk is het veel drukker in de zomer. Voor ons zijn het handige ijkpunten in de hitte. In de verte zien we fata morgana’s van oases, die er niet zijn. Het laatste stuk na de politiecontrole is als een continu wasbord vreselijk hobbelig. Het schijnt dat dit ontstaat door de 4×4 aandrijving van de wagens die passeren. Het rijdt vreselijk. Je vraagt je af waarom ze dit stuk niet gewoon asfalteren.

Foum Zguid

Na twee paspoortcontroles en drie dagen bereiken we Foum Zguid. Het was een geweldige ervaring. We gaan inkopen doen en beginnen met een heerlijke kebab op het Dorpsplein. Op de camping treffen we de lila truck van Pistenkuh aan. Zij zijn bezig met een update van de waypoints in dit gebied. Wat een toeval. We wisselen onze ervaringen uit.