Uitzicht op sneeuw
Voor dat we afscheid nemen stappen we in de lift, vliegen langs de sneeuw en bespreken de Aart de Koomen tactiek.
Via een bezoekje aan een kasteeltje bij ondergaande zon in de buurt van Valencia rijden we naar het strand aan de oostzijde van Spanje. We willen nog eenmaal lekker in de zoute zee te water gaan. We zijn langzamerhand onderweg naar het Noorden, waar we in de majestueuze Pyreneeën Organya en Cateljon de Sos aan doen. Wat hebben we weer een mooie afwisselde reis.
De lift van Organya
We gaan vliegen in Organya, daar waar de acro (van acrobatic) piloten hun oefeningen doen. Vlak voor de startplek ligt de lift van Organya. Daar waar de wind vanuit meerdere richtingen veelal bijeenkomt. Wat een eitje om hier hoog te komen. Eerlijk gezegd als je niet oppast, ga je het nog saai noemen. Perfect natuurlijk voor het oefenen van acro manoeuvres.
Het is geen startplek voor beginners. Je moet de situatie goed kunnen inschatten. Na de start, met vaak harde wind, stap je de lift in. Omhoog langs de helling met stijgwind. Op hoogte is het rustiger. Door de harde wind komt de thermiek niet eenvoudig door. Je kan op de hellingstijgwind vrijwel alle kanten opvliegen en op ontdekkingstocht. Als je dan weer uitzakt, hup terug naar de beginberg en hup de lift in. Het uitzicht is fenomenaal, aan alle kanten is het onderzoeken boeiend.
Bij de start oppassen voor dust devels en flink toenemende wind. Te ver naar het westen is er kans op windschering en rotor. Naar het zuiden heb je hoogte nodig om de tegenoverliggende bergketens te kunnen passeren naar de goede kant van de berg. Wat best lastig is met flinke tegenwind. Is de wind fors dan blijkt het landen ook een enorme uitdaging. Gelukkig is het landingsveld ruim en kan je in de breedte wel ergens terecht.
De Aart de Koomen tactiek
Wat voor tactiek? Ik zie je al denken. Wie is die Aart de Koomen dan wel? Zo stond ik ook met mijn oren te klapperen. Alhoewel Aart ken ik wel, dat mag ook wel, die vliegt al sinds de jaren 80. De tactiek, die gaat zo. Bij alles wat je doet, ga je er vanuit dat het gaat lukken! Uh maar vliegen gaat toch over risico’s beredeneren, overdenken en met het oefenen van handelingen en begrip van de meteo overwinnen? Nee dat dus niet, dat doe je maar vooraf. Je besluit als je piloot dat het je 1000% dus Echt gaat lukken! Als je klaar staat op de starthelling, denk je maar een ding: ‘het gaat lukken’ Die start, dat overland doel. Je houdt het simpel. Je werpt de blik op de mogelijkheden en niet op alle vraagstukken die je kan tegenkomen, dat doe je maar vooraf. Natuurlijk wel met een realistische ondertoon. Alhoewel je gaat iets verder dan je haalbaar acht. Iets er overheen, dat dan weer wel. En als je dan boven die wolk uitstijgt, let wel erboven, niet eronder blijven hangen. Dan… dan mag je de beloning. Een pepermuntje uit de rol die je op de basebar van je delta hebt geplakt. Bij de parapent vis je die, maar uit je cockpit.
Casteljon de Sos
Vanuit het dal van de Casteljon de Sos zien we ze al liggen. De bergen vol hellingen met sneeuw. Wat zijn ze hoog. Wat zou het geweldig zijn om daar te kunnen vliegen. Gelukkig kennen we een busje van de tandempiloten, waarmee we naar boven kunnen rijden. We installeren de campers naast de landingsplek en vertrekken naar de school om een lift voor de volgende dag te regelen.
De weg omhoog is steil en vol hevige hobbels. We zijn ruim 45 minuten onderweg voor we achter gelaten worden op de startplek. Een route die we met onze campers hadden kunnen rijden, maar eerlijk gezegd zijn we blij dat we dat niet hebben gedaan. Nu hoeft er niemand op de top te landen en de wagen naar beneden te rijden.
Het is even wachten voor de thermiek loskomt en we van start gaan, maar dan is de vlucht fenomenaal. We scheuren vlak langs de pieken met sneeuw. We laten ons verzetten naar het zuiden, nadat we voldoende hoogte hebben gewonnen om de pieken niet te raken. Vliegen terug naar het dal. Steken door naar de overzijde en landen uiteindelijk na uren vliegen allemaal vlak bij de camper. Het is een heerlijke afsluiter van een fabuleuze vakantie.
Samen rijden we verder door de Pyreneeën. Aan de andere zijde begint, logisch, de regen, maar het stemt ons toch treurig. Na een laatste nacht in de bergen. Op de grens van Spanje naar Frankrijk nemen we afscheid. Het waren weer 4 geweldige weken. Vliegen en samen zijn.
Dag vrienden tot snel!
