Wat is het warmmmmm

Pffff wat is het warm, tegen de 35° graden. Op de parkeerplek met veel beton en ook in de schaduw is het niet te harden. We pakken de fietsen van de trucks en gaan op pad naar Zahara, maar of dat nu een goed idee was?

Zwemmen bij Zahara

Het pakken van de fietsen bleek niet een hele simpele klus. Ik bleek de verkeerde fietssleutels te hebben meegenomen, ehhhh. De slijper kwam er aan te pas. Ja, ja als goede overlanders hebben we die bij ons ;). Bij de andere fiets was onderweg een van de banden lek geraakt, waarschijnlijk door scherpe takken en struiken onderweg. In de volle hitte hebben we de plakkers weer op de goede plek gekregen. Nog even een nieuw slot scoren en hopla op weg. Dat slot verkrijgen in een klein dorpje was een mooie onderneming. Ik werd van winkel naar winkel gestuurd en kwam uiteindelijk bij een ijzerhandel uit, waar ik een echt….je gelooft het niet…een echt Amsterdams slot verwierf.

Maar het bleef niet bij de eerste uitdagingen. Het fietsen is heerlijk, we zoeven kilometers langs de berg omlaag. ‘Misschien hadden we toch een helmpje op moeten doen‘. Hoeveel gaan we eigenlijk omlaag en moeten we straks op de terugweg weer omhoog? Mijn zware gewone MTB is super omlaag, want dan werkt het gewicht mee, maar omhoog. Puf, steun, kreun, ik kom soms nauwelijks meer vooruit. Na een kilometer of zeven te hebben volbracht gaan we het pad af naar het meer van Zahara.

ZWEMMEN! Vanaf de zijkant is het niet eenvoudig om in het water te komen. Het is steil en je zakt diep weg in de modder. We laten ons niet weerhouden en pas als we het koud krijgen stappen we weer op de fiets terug naar de campers.

La via Verde de la Sierra

Nu we toch in de mood zijn van fietsen zoeken we naar leuke tripjes in de buurt. We vinden een route bij Coripe, waar we in de schaduw door tientallen tunnels het spoor van een oude spoorlijn kunnen af fietsen. Let wel veel in de schaduw een belangrijk detail.

We vertrekken naar een heerlijk plekje bij Coripe vanwege harde wind en hitte. De temperatuur loopt op tot boven de 30 graden… We parkeren bij een ontzettend mooie oude olijvenboom van 400+ jaar oud. Verkennen het Fatima kerkje en het grote groene terrein. Twee dames verven de toegangsstenen voor de komende festiviteiten in mei. Het is een hele klus in de hitte van de dag. De witte verf is wel snel droog!

Daarna nemen we de Via Verde, een oude spoorlijn, nooit in gebruik genomen, door de burger oorlog. Het is een flinke trip van 46K van Coripe naar Olvera. We passeren ruim 20+ spannende, soms enorm lange donkere tunnels. Sommigen met tl-balken die op beweging aangaan. Handig, maar onvoldoende om in de gehele tunnel de gaten in de zandpaden te kunnen onderscheiden.

Dat gaat dan van zonnebril af, lamp aan, snel wennen aan de donkerte en gaan met die banaan. Vlak voor het einde lamp uit, bril weer op en weer wennen aan het felle zonlicht. Dat dan ruim twintig keer en zonder dat je het beseft, soms berg op en soms af. Onderweg komen we langs een rotspiek met een kolonie van ruim 500 vale gieren. Als we vlakbij zijn komen net gieren enkele in formatie aanvliegen, indrukwekkend.

Bij het oude treinstation drinken we er een op de mooie tocht. We komen moe en voldaan van Olvera terug en weten welke zaken we aan de mountainbikes willen verbeteren.

We gaan er met een knal uit

We sluiten onze heerlijke vliegweken in Algo af met een knalfeest (viering en herleving van de bevrijding van Algodonales van de Fransen) en gaan weer en route.